Біяцэноз – гістарычна склаўшаяся групоўка ўзаемазвязаных папуляцый, насяляючых пэўную тэрыторыю.
Біяцэноз складаецца з узаемазвязаных папуляцый раслін (фітацэноз), жывёл (заацэноз), грыбоў (мікацэноз) і мікраарганізмаў (мікробацэноз).
Арганізацыя біяцэнозу:
1) заўсёды складаецца з гатовых частак (папуляцый розных відаў арганізмаў),
2) часткі біяцэнозу ўзаемазамяняльныя (адзін від можа быць заменены іншым з падобнымі экалагічнымі патрабаваннямі),
3) існуе за кошт ураўнаважвання процілегла накіраваных сіл (драпежнік і ахвяра, паразіт і гаспадар і г.д.),
4) заснаваны на колькаснай рэгуляцыі адных відаў другімі,
5) памеры біяцэнозаў вызначаюцца ўмовамі абіятычнага асяроддзя.
Аграцэноз – штучна створаная чалавекам экасістэма, напр., поле, сад, агарод, парк, аранжэрэя, акварыум.
Асаблівасці аграцэнозаў:
малая колькасць відаў
- няпоўныя кругавароты рэчываў ( частку прадукцыі забірае чалавек, збіраючы ўраджай)
- малая устойлівасць (рэгулюецца і падтрымліваецца чалавекам)
- атрыманне дадатковых крыніц энергіі ( угнаенні, рыхленне іг.д.)
- вышэйшая, чым у натуральных экасістэм, прадукцыйнасць( займаючы менш 10% плошчы сушы, аграцэнозы штогод даюць 2,5 мільярда тон сельскагаспадарчай прадукцыі)
