Паводзіны – сукупнасць усіх дзеянняў арганізма.
Для выжывання арганізму неабходны адэкватныя паводзінскія рэакцыі як на знешнія ўздзеянні, так і на ўнутраныя. У выпадку, калі арганізм не зможа прыстасавацца да зменлівых умоў асяроддзя, ён гіне.
У залежнасці ад эвалюцыйнага становішча арганізма паводзінскія рэакцыі і сродкі дасягнення пэўных патрэб розныя. Вылучаюць 5 узроўняў (формаў) паводзін, характэрных для жывёл. Іх можна аб’яднаць у 2 групы: прыроджаныя і набытыя.
Да прыроджаных адносяццца пастаянныя (стэрэатыпныя) формы паводзін, якія практычна не змяняюцца на працягу жыцця і носяць спадчынны характар (таксісы, рэфлексы, інстынкты)
Таксіс – форма прасторавай арыентацыі арганізмаў у адносінах да крыніцы раздражнення, напрыклад, хематаксіс у насякомых – мухі ляцяць на салодкае.
Рэфлекс – адказ арганізма на пэўныя ўздзеянні, які адбываецца пры ўдзеле нервовай сістэмы.
Бываюць безумоўныя (прыроджаныя) – выдзяленне сліны на прысутнасць ежы ў роце; і умоўныя (набытыя) – выдзяленне сліны на святло лямпачкі, калі пры кармленні жывёлы некаторы час уключалася святло.
Інстынкт – ланцуг складаных безумоўных рэфлексаў, напрыклад, будаўніцтва гнёздаў у птушак.
Набытымі формамі паводзін з’яўляюцца тыя, якія развіваюцца на працягу жыцця арганізма (навучанне, разумовая дзейнасць)
Навучанне – прыстасавальнае змяненне паводзін у выніку папярэдняга вопыту. Спосабы навучання: 1) метад спроб і памылак, 2) імпрытынг (захаванне ў памяці), 3) прывыканне,
4) імітаванне.
Разумовая дзейнасць – здольнасць да выканання адаптыўнага паводзінскага акта ў дадзенай сітуацыі. У аснове разумовай дзейнасці знаходзіцца мысленне, якое дазваляе прыстасаваццада зменлівыхумоў асяроддзябез метаду спроб і памылак.
