1Metoda punktowania Kasperczyka:
W tej metodzie dokonuje się bezpośredniej obserwacji wybranych elementów budowy i postawy ciała. Badaniu podlegają następujące elementy:
– w płaszczyźnie strzałkowej: głowa, barki, łopatki, klatka piersiowa, brzuch i plecy;
– w płaszczyźnie czołowej (w ustawieniu przodem): barki, klatka piersiowa i kolana;
– w płaszczyźnie czołowej (w ustawieniu tyłem): barki, łopatki i kręgosłup.
2) Wzrokowa ocena sylwetki – polega na ogólnej ocenie sposobu trzymania się. Pozwala na ocenę postawy nawykowej, czyli najczęstszej dla badanego.
3) Wzrokowa ocena wybranych elementów postawy – mówi ona o ułożeniu poszczególnych odcinków i punktów ciała.
4) Metoda sylwetek zarejestrowanych za pomocą fotografii, cieniografii i konturografii – ta metoda pozwala kilkakrotnie ( po upływie dłuższego czasu) wracać do sylwetki badanego i ocenić zmiany jakie w niej zaszły.
5) Metody oceny poszczególnych elementów postawy ciała przy użyciu różnego rodzaju aparatury pomiarowo – rejestrującej.
6) Metody oparte na kryterium linii pionowych i poziomych, linii symetrycznych katów, na zasadzie równowagi mechanicznej i symetrii ciała.
7Metoda ISIS – wykorzystywana głównie do diagnostyki kręgosłupa, w szczególności do wykrywania skolioz.