1) ograniczenie czasu, przestrzeni i zjawisk;
2) przedstawienie przedmiotu jak najmniejszą ilością ściśle skoncentrowanych rysów;
3) krótko, jasno, najwykwintniej ma przedstawiać ułamek świata;
4) można dotknąć głębi przedmiotu, ale trzeba to uczynić szybko, lekko i przelotnie;
5) rzeczy ważne i poważne nowela może tylko wskazywać, czytelnik ma się reszty domyślić
6) nie ma rozwiązania i zawiązania akcji, bo jest tylko momentem; ale urwanie musi spowodować zaciekawienie dalszym ciągiem, którego nowela już nie pokazuje.
Powieść to słońce, którego blask pada na całą ziemię.
Nowela to błyskawica, która przelotnie rzecz oświetla.
Powieść to zwierciadło, w którym ludzkość może przejrzeć swoje wnętrze i zewnętrze.
Nowela to ułamek zwierciadła, w którym odbija się tylko część ciała.
