45.
46.
 |
|
||||||
Задачы вывучэння назоўніка ў пачатковых класах. 1 клас –Зн. са словамі, якія адказваюць на пытанні х т о ? ш.т о ?. да разумення граматычнай прадметнасці. вывад: «Словы, якія адказваюць на пытанні хто? што?, абазначаюць назвы прадметаў. Пытанне х т о ? трэба ставіць да назваў асоб і жывёл. Пытанне ш т о ? —іншых прадметаў». Заданні. якія спрыяюць разуменню і засваенню а) па малюнках адказваюць напытанні што гэта ?хто гэта?; б) вып. Сл., якія абазначаюць прадметы, па групах; в) дапісаць сказы патрэбнымі словамі г) паставіць пытанні д) выпісаць словы, якія адказваюць на пытанне х т о ?, ш т о?; е) падкрэсліць словы, ж) скласці і запісаць сказы з выкарыстаннем пра-панаваных слоў У 2 класе. Тэрмін «назоўнік» паставіць пытанні да слоў, згрупаваць назвы тірадметаў падабраць словы, якія раскрываюць сэнс агульнай назвы , выпісаць парамі роднасныя словы і паставіць пытанні да іх практычна пазнаёмяцца з адушаўлёнымі і неадуш'аў-лёнымі, канкрэтнымі і абстрактнымі назоўнікамі Паняцце аб родзе і ліку назоўніка. падстаноўкай да назоўнікаў займённікаў ён (мой), яна (мая), яно (маё, сабака, яблык, шынель, пыл, палын, боль,стэп, гусь , Род назоўнікаў мн. ліку вызначыць немагчыма, «Лік назоўніка», адзіночны лік --паняцце аднаго прадмета, а мн — множнасці. практыкуюцца ў змяненні назоўнікаў у залежнасцгад сэнсу сказа, ставяць пы'ганне да назоўніка, вызначаюць склон , дапісваюць прапушчаныя склонавыя канчаткі, прапедэўтычная работа, падрыхта-ваць вучняў да вывучэння скланення назоўнікаў і права-пісу склонавых канчаткаў. Паняцце аб тыпах скланення назоўнікаў.III класе --толькі «масавых» назоў-нікаў. не знаёмяцца з м роду на -а (-я): бацька, старшыня, жаночага роду на ~ія, -ыя: лінія, партыя, з рознаск і нескл. падаецца ў форме бяздоказнага паведамлення. Самастойна ў працэ-се назіранняў параўнаюць непадобнасць канчаткаў разнатыпных паводле словазмянення назоўніікаў , Н. краіна, народ, сувязь; Д. краіне, народу, сувязі; Т. краінай, народам, сувяззю., з улі-кай агульнасці склонавых канчаткаў назоўнікі падзя-ляюцца на тры групы, або тыпы скланення — пер-іігае, другое, трэцяе. «склон» на аснове вычлянення форм словазмянення назоўніка ў кантзксце сказаў або словазлучэнняў. склон—катэгорыя і мар-фалагічная, і сінтаксічная. – ўменні бачыць «ІІары слоў» у ска-зе, правільна ставіць пытанні — ад галоўнага слова да залежнага. Змяненне назоўнікаў па склонах лепш за ўсё даваць на звязных тэкстах. адрозненні склонаў (н — в, в— р), Пастаноўка двайных пытанняў -- метадычны прыём , Вызначэнне склону назоўніка залежыць непасрэдна ад умення вызначаць сувязь слоў у сказе, Работа са сло-вазлучэннем і сказам пакажа, што назоўнікі ва ўскос-ных склонах могуць адказваць і на пытанні д з е ? куды? адкуль? калі?: пайшлі (к у д ы ?) на раку, практычным авалоданні роанымі склонавымі формамі назоўнікаў, У- вызначэнні склону і яго значэння немалаважную ролю адыгрываюць прыназоўнікі (параўн.: гулялі каля лес-у, гулялі ў лес-е, гулялі за лес-ам і г. д.) , Адрезненне назоўнага і вінавальнага склонаў (муж-чынскі род), якія маюць аднолькавую форму, грунтуецца на іх сінтаксічнай ролі, прыём падстаноў-кі. вымыц,ь акно (падлогу). Адрозніць вінавальны склон адушаўлёных назоўнікаў мужчынскага роду ад роднага дапамагае двайное пы-танне: няма (каго?) каня, прывёў (каго? што?) каня, абагульненне тэмы «Назоўнік».касьба кваліфікуецца як дзеяслоў (па значэнні — дзеянне), а назоўнік чырвань — як прыметнік (па зна-чэнні — прымета).-несфарміраванасці ў вучняў паняццяў «прадмет», «прымета прадмета», «дз. пра».
|
|||||||
|
|||||||
